به گزارش “پارتیان امروز” اولین روز امامت امام زمان (عج) نهم ربیع الاول است، این روز شروع دوره‌ای مهم در تاریخ شیعه به حساب می‌آید. برخی، نهم ربیع الاول را غدیر دیگر به حساب می‌آورند، زیرا جانشینی برای ادامه ولایت و امامت انتخاب می‌گردد.در این روز با خواندن دعا‌ها و روایات به خصوص خواندن دعای عهد با امام عصر خویش پیمان ببندیم و اطاعت از اصول ایشان را در مسیر زندگی خود قرار دهیم. ولایت امام زمان (عج) یکی از اصلی‌ترین ارکان دین است و ایشان سرپرست و رهبر جامعه اسلامی می‌باشند.
چگونگی شهادت امام حسن عسکری (ع)
در روز جمعه، هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ هـ. ق امام حسن عسکری (ع) به شهادت رسیدند. این امام بزرگوار بر اثر زهر کشنده‌ی معتمد، خلیفه وقت عباسی جان به جان آفرین تسلیم نمودند. این خبر ناگوار در شهر سامرا پیچید و در پی آن مردم به خانه حضرت رفتند.
در شهر سامرا قیامتی برپا شد و همه‌ی مردمی که از خلیفه عباسی و دولت او هراس داشتند و محبت خود را نسبت به امام حسن عسکری (ع) نشان نمی‌دادند، در آن روز گریه کنان به منزل امام حسن عسکری (ع) رفتند.
بعد از شهادت این امام بزرگوار، تشییع جنازه‌ی ایشان در سامرا برگزار شد و همه‌ی مردم شهر از فضایل امام می‌گفتند. شخصی به نام عُثمان بن سعید عَمْری که از یاران نزدیک امام هادی (ع)، امام حسن عسکری (ع) و حضرت مهدی (عج) بود، ایشان را غسل و کفن نمود.
در تشییع جنازه امام، “جعفر” برادر امام حسن عسکری (ع) قصد شروع نماز بر جنازه داشت که کودکی نزد او رفت و گفت: “ای عمو! عقب بایست، من شایسته ترم که بر جنازه پدرم نماز بخوانم. ” آن کودک کسی نبود جز حضرت مهدی (عج)، تنها فرزند امام حسن عسکری (ع).
آن روز حضرت مهدی (عج) بر جنازه پدر بزرگوارشان نماز خواندند و بعد از دفن ایشان وارد منزل شدند. از آن روز به بعد کسی آن کودک را ندید و در هیچ جمعی حضور پیدا نکرد.
آغاز امامت امام زمان (عج) بعد از شهادت امام حسن عسکری (ع)
در زمان حیات امام حسن عسکری (ع)، سختگیری‌های حکومت نسبت به ایشان بسیار زیاد بود. تا آن اندازه که هیچکس حق ارتباط با آن امام بزرگوار را نداشت. از این رو امام حسن عسکری (ع) باید به پنهان کاری بسیاری از مسائل می‌پرداخت.
یکی از مواردی که ایشان از چشم حکومت و دشمنان دور نگه داشتند، تولد فرزند بزرگوارشان، حضرت مهدی (عج) بود. حضرت مهدی (عج) آخرین جانشین و امام از نسل پیامبر (ص) بود و پنهان کردن ایشان یکی از مهمترین مسائل به شمار می‌رفت.
اگر دشمنان از وجود حضرت مهدی (عج) باخبر می‌شدند، برای از میان برداشتن ایشان اقدام می‌کردند. در صورتی که وجود حضرت مهدی (عج) در اسلام بسیار مهم بوده و بنیاد ظلم و بیداد توسط ایشان از میان خواهد رفت.
این پنهان کاری تا جایی بود که حتی در هنگام تولد حضرت مهدی (عج) یاران نزدیک امام حسن عسکری (ع) نیز از این ماجرا خبر نداشتند.
در تاریخ نهم ربیع الاول سال ۲۶۰ ه. ق امام زمان (عج) به امامت رسیدند و جانشین پدر بزرگوارشان شدند.
به دلیل پنهان کردن فرزند امام حسن عسکری (ع)، ممکن بود میان عده‌ای درمورد جانشینی تردید به وجود آید. از این رو امام حسن عسکری (ع) در زمان حیات خود بر این مسئله تاکید داشتند که یارانشان هیچگاه درمورد جانشینی ایشان، شک نکنند، زیرا مشکلی پیش نخواهد آمد.
با وجود تاکید بسیار امام حسن عسکری (ع)، باز هم بعد از وفات ایشان میان عده‌ای اختلاف به وجود آمد و درمورد پیروی از امام زمان (عج) تردید کردند. اما در این میان کسانی بودند که با اطمینان به اخلاص اهل بیت، از حضرت مهدی (عج) پیروی کردند.
عده‌ای از مخالفان شیعه در اصل تولد امام عصر، علیه السلام، تردید کرده اند و اعتقاد دارند که از نظر تاریخی نمی توان تولد آن حضرت را اثبات کرد. اما در ادامه اثباتی برای امامت امام زمان (عج) را ذکر خواهیم کرد.
اثبات امامت امام زمان (عج)
۱. پیش بینی تولد امام مهدی (عج)
از سال‌های آغاز ظهور اسلام، مسئله امامان دوازده گانه توسط پیامبر (ص) مطرح شد. حتی بعد از آن نیز هر یک از امامان، امام بعد از خود را معرفی می‌کرد که جای شک و تردیدی باقی نماند.امام باقر (ع) فرمودند: پیامبر خدا، صلی الله علیه وآله، به یارانش فرمود: به شب قدر ایمان بیاورید؛ همانا در این شب امور یک سال (همه آنچه در یک سال واقع می شود) نازل می گردد، و برای این موضوع پس از من حاکمان [و پیشوایانی]وجود دارند که عبارتند از، علی بن ابی طالب و یازده تن از نوادگان او.در جای دیگری امام باقر (ع) فرموده اند: امیر مؤمنان، علیه السلام، به ابن عباس فرمود: همانا شب قدر در هر سال وجود دارد؛ و در آن شب امور یک سال نازل می شود؛ و برای این موضوع پس از رسول خدا، صلی الله علیه وآله، حاکمان [و پیشوایانی]قرار داده شده اند.ابن عباس پرسید: آن‌ها که هستند؟ فرمود: من و یازده تن از نسل من، که همه امامانی هستند که حدیث می شوند.در روایت دیگری امام باقر، علیه السلام، از جابر بن عبدالله انصاری، صحابی بزرگوار پیامبر اکرم، صلی الله علیه وآله، چنین نقل می کنند:بر فاطمه، علیهاالسلام، وارد شدم دیدم که پیش روی او لوحی است که در آن نام‌های همه اوصیا از نسل او نوشته شده است، آن‌ها را برشمردم دیدم که دوازده نفرند و آخرین آن‌ها قائم، علیه السلام، است. سه تن از اوصیا نام «محمد» و سه تن از آن‌ها نام «علی» داشتند.
۲. کسانی که بر تولد امام مهدی (عج) گواهی داده اند
یکی از یاران امام حسن عسکری، علیه السلام به نام «محمد بن علی بن بلال» بوده که شیخ طوسی او را ثقه و مورد اعتماد دانسته است نقل می کند که: دو سال پس از وفات ابو محمد [امام حسن عسکری، علیه السلام]نام‌های از ایشان به دست من رسید که در آن مرا از جانشین خود آگاه کرده بود.همچنین سه روز پیش از وفات ابو محمد نامه دیگری از ایشان دریافت داشتم که در آن مشخص شده بود آن حضرت چه کسی را جانشین خود ساخته است.«احمد بن محمد بن عبدالله» یکی از یاران امام حسن عسکری، علیه السلام، چنین روایت شده است: هنگامی که «زبیری» که لعنت خدا بر او باد، کشته شد نام‌های از ابو محمد [امام حسن عسکری، علیه السلام] به من رسید، که در آن آمده بود: «این جزای کسی است که حریم خدا را نگه نداشته و در حق اولیای او گستاخی می کند.او می پنداشت که مرا به قتل می رساند، در حالیکه در پی من فرزندی وجود ندارد، اما [دیدی] خداوند قدرت خود را چگونه به او نشان داد؟!» در پی این ماجرا در سال ۲۵۶ ق. فرزندی برای آن حضرت متولد شد که او را «م ح م د» نامید.احمد بن اسحاق در روایت دیگری می گوید: از ابا محمد حسن بن علی عسکری، علیه السلام، شنیدم که فرمود: سپاس خدای را که مرا از دنیا نبرد تا جانشینم را به من نشان دهد. همو که آفرینش و خلق و خویش از همه مردم به رسول خدا، صلی الله علیه وآله، شبیهتر است.
